Wednesday, May 23, 2012

Pano naman ako?

i am really a good friend. when they ask me anything i help or give it to them without any hesitations.
we are only three. Ako si Jack at si Kamila.
Masama ang loob ko sa kanila pero wala naman sila magagawa kahit ipaalam ko. Balang araw masasabi ko rin to sa kanila.

It was September when we decided to move all together to our new apartment. Few months later, I realized na parang gusto ko na maguwian. Agoncillo-Batangas City.
Everytime sasabihin ko na,

"Maguwian na kaya ako" or "Maguuwian na ako."
Jack will react, "Pano naman ako?"

Then everything is in silence.

Syempre, hindi ko sila iiwan.

Nagkataon na magkakasama kami palage sa mga trip. And it was awesome talaga. Bondings na walang kapantay. Walang makakapigil sa amin kahit major exams pa yan.

One time, nagkaron ng financial problem ang bawat isa sa amin,

And we need to seek job. Fortunately Jack got it! Masaya ako para sa kanya,

Na resolve na naman ang problema ko at may ways pa naman para makuha ang camera ko kaya okay lang. Wala naman ako problema sa pera.

Kaso, naaalala ko lagi ang sinabi ni Jack na, "Pano naman ako?"

Ngayon, magisa na lang ako sa boarding house, ako magbabayad nun SOLO. Masama bang itanong sa sarili ko na "Pano naman ako?"

Hindi namin gusto ang mga nangyare sabihin na natin na ganun. Pero wala ba ako karapatan na sumama ang loob? I mean, they are afraid to be left alone, and so I am!

Si Kamila naman, kinuha nya na ang mga gamit sa apartment namin. Sabi nya magbboard daw sya ulet pero hindi daw doon.

Naiinis lang ako at umiiyak ako ngayong oras na ito. Dahil umalis sila ng ganon na lang. Mabait naman ako sa kanila. Hindi ko alam.

Halos one week ko na hindi kinokontak si Jack.

I hate myself for being nice and unselfish.

Hindi ko naman sinasabi na selfish sila.

Ramdam na ramdam ko lang yung pressure ng maiwan mag-isa.
Yung sabi nila sabay sabay kami magaayos, pero ako lang naman etong laging nasa school.

Hindi ko naman masisi si Jack.
It just happened.

HELL.


Monday, May 21, 2012

What to do today.

Hi there! It's me again greeting the whole Philippines and the whole world Goodmorning! 
Okay so, i've reached this 250 pageviews as of now. Not bad. :) At least I have this pageviews right? 


I'll go out for a shoot today. Our telemagazine shoot, then I'll go visit our office then get my honorarium at our university cashier then en cash it in the bank then leave and go home. :) 
That's what I will do later. 


Hey, do you want to see a teaser of my segment during our telemagazine? It's all  about lechon or roasted pig. So yummy! Here's the 30second clip. 

How was it? Does it look nice? :"> 
GTG, I  need to go now. Need to prepare my stuffs  (: thanks for viewing my page! XO

Friday, May 11, 2012

UntitledBLOG

Sanay ka naman ng walang kausap at walang umiintndi.. why worry right?
may mga tao lang talagang mataas ang tingin sa sarili. pero hanggan dun lang naman..
ang mga taong ganun eh hndi na magbabago kaya dapat hndi na nagppromise dahil AKO at AKO lang din naman ang mahihirapan at masasaktan at aasa.
simple lang yan eh, ang klase ng babaeng gusto nya ay ung OO lang ng OO sa mga palpak nyang desisyon para sa relasyon nila..
Lalake eh. Ayaw malalamangan. Kahit mali ginagawa kahit muntanga na sya sa mga sinasabi nya SIGE LANG NG SIGE. Pride eh.
Pero mabubusog ba sya dun? Mapapasaya ba sya ng pride nya?
Hindi. Sa bandang huli, sarili nya lang din ang matatawag nyang TANGA.
Sometimes, talking to ourselves is really a good exercise. You know, it's much better than talking to someone you didn't know if listening. May tawag sa ganung klase ng tao eh, Nodder. Kala mo nakikinig, hindi naman.
Wag kang mag-alala kung baka sabihin ng iba ay nababaliw ka or something, people have always something to say about others but they really don't or can't say anything bad to themselves.
tonight, while I am writing this blog, my boyfriend and I have a little misunderstanding. I am not taking it too seriously but I can't help myself but get mad sometimes. Ikaw ba naman ang awayin tapos pag galit ka na, sasabihin nya na, "Ok na!". What the hell? Are you nuts? Anong purpose mo at ginagalit mo ako? Trip lang?
Magsasabi ka naman, para nakaka-rides ako di ba?
12#$%^&*()

Friday, May 4, 2012

Ang Screamo (unfinished blog)

Kalagitnaan ng Summer Vacation. Isang himala kagaya ngayon kung biglang uulan sa kasagsagan ng mainit na panahon. Ayos to, masarap matulog, masarap mag-kape, masarap mag-inom, masarap mag-yosi.

Habang ginagawa ko ang blog na ito, nakikinig ako sa Rakista Radio 100% Pure Pinoy Rock. Trip ko na rin kasi ngayon ang musikang may screamo. Saka natugtog dun ang mga bandang Indie.
Sari-sari nasa isip ko. Pero about sa tiwala lang lahat. Mahirap lang talaga kasing kunin ang tiwala ng isang tao at lalong mas mahirap ang masira ito.

Naiinis ako sa mga taong walang alam kundi magbintang. Kung wala ka naman tiwala sa isang tao, hindi mo na dapat sya binigyan ng oportunidad na pagsilbihan ka o kaya gumawa ng mabuti para sayo dahil hindi mo rin naman iyon mapapansin eh. Kawawa naman yung taong yun. Para yang screamo, kala mo banayad sa umpisa tapos biglang magsisigawan sa kalagitnaan. Nakaka-traydor di ba? Lalo na kung yung tipong hindi mo naman alam na screamo pala ang tugtugan.


Wednesday, May 2, 2012

Isang hamak na Estudyante

Akalain mong AKO na tatamad-tamad pumasok, tamad mag-aral at TAMAD talaga ay magkakaroon ng TALENT sa Arts.

Hindi ako magaling sumayaw. Hindi ako magaling kumanta. Hindi ako magaling mag-extemporaneous speech. Hindi ako skilled sa pagsasalita ng Ingles. Pero magaling ako sa Photography. Magaling ako mag-edit ng kahit na anong gustuhin kong i-edit sa Photoshop. Magaling ako sa concepts and Ideas.
Though ang pag-sayaw, pag-kanta, ay considered as ARTS, sasabihin ko sa'yo, 101% hindi yun ang linya ko.

Kanina ko lang nakuha ang grades ko makalipas ang ilang weeks ng pag release nito. Kabado ako kasi baka mamaya may 5 ako. O kaya isang batalyong tres ang makita ko. Tamad nga kasi kaya kinakabahan. Pero sa kurso kong Mass Communications, nasabi kong, "Dito talaga dapat ako." Dahil walang major ang Maskom at mapapag-aralan lahat lahat ng majors, kahit tamad ako pumasok, may marka akong pwede na ring ipag-malaki.

Hindi naman mababa. Saktong marka lang para sa laging wala sa attendance sheet.
Dahil puro application ang exams sa bawat major subject, gaya ng TV Advertisement, Print Ad, at kung ano-ano pang related sa Advertising, pag-gawa ng script, radio announcement, radio jingle, radio drama, alam na eto ng mga nag aaral ng maskom.
Kaya ko makapag-pasa on time.

Sabi nga nila, "Hindi mo kailangang maging magaling, kailangan mo lang ng konting kaalaman sa lahat ng bagay."

Ako kasi, hindi ako bookish. Hindi ako grade conscious. Dahil hindi ako pinalaki ng parents kong ganon. At yun ang ikinatutuwa ko sa kanila. Dahil hindi sila kagaya ng ibang magulang na pagagalitan o parurusahan ang anak kapag mababa ang nakuhang marka sa exam.

Dahil sa ganon nga ang magulang ko, WALA AKONG TAKOT MAG-ARAL o PUMASOK SA ESKWELAHAN. Unang una dahil hindi naman ako napipilitan at pangalawa, gusto ko naman ang ginagawa ko. Pero alam mo, kahit hindi nagpu-push ang parents ko na mag-aral ako ng wagas, nabibigyan ko pa rin sila ng satisfaction. At yun ang ikinaka-proud nila sa akin.

Laging sinasabi sakin ng Ina ko;
"Anak, hindi naman ako naghahangad sayo ng maging magaling ka. Pero yung binibigay mong tagumpay at kasiyahan samin ng Papa mo eh sobra naman."

Lesson Learned?
The best pa rin talaga gumawa ng isang bagay ng naaayon sa kagustuhan mo.
Mahirap ang napipilitan di ba? Kaya super LUCKY ng anak na kagaya ko dahil sa kahit papano, sa ibang bagay, sinusoportahan ako ng magulang ko. Masaya na ako na nabibigyan ko sila ng karangalan paminsan minsan dahil bayad ko iyon sa paghihirap nilang magtrabaho para lang mapag-aral ang ISANG HAMAK NA TAMAD na katulad ko. :)

Me as A Lover

It's normal for us to love even simple things. For me, a person who can't LOVE any microscopic little thing is not a Human. God has given us a heart to beat for anything that's why even though how masculine you are, for sure there is one thing that you adore. But as they say, it will always depends upon a certain thing for we have variety of speculations on something we can consider our Type.

I am a type of girl who easily appreciates. I am under the cute stuffs thingy. Earlier this afternoon, after I meet my office mates in our University, I've decided to visit a Pet Shop. I've been there several times since I love pets but I never expected that I'll buy any of those pets in the store. I was there to see animals. To window shop.

A group of bunnies caught my eye. Maybe, for over 30 minutes I stared at them. Seriously. As usual, I asked the price of each of the bunny and they told me it is Php 150.00 only. At first, I hesitate to buy that because I was worried about my pocket. :P Then I remembered my little sister who always telling me stories about bunnies she always see at the park.

I called the boy in the shop and get the money in my wallet saying; "I want that one, I'll buy it and also pack some feeds for it."

I arrived home with a PET. Actually, I really want to buy it even if my sister doesn't want it. I love Dogs. I love Rabbits. I love PETS.

You know, Pet Shops were like orphanage for animals. The animals there are also seeking for love like us humans. How I wish there is no branded dogs because they are so expensive. A simple student like me can't afford to buy one if not asked to parents. :P



This one month old bunny I wish to live longer than I've ever expected. Don't worry bunny! I'll take care of you. <3

Tuesday, May 1, 2012

Photography: My Better Shots

Last April 26, I was texted by a friend and this friend of mine is an owner of an online shop in Lipa. Since I am a Photographer, i consider her as a customer whenever she hires me for a to photoshoot her clothes with her models. 

I've been working for her for almost one year. I was referred by my classmate to her. 
That date, April 26,2012 was memorable because we tried an outdoor photoshoot and we've gone to Bluroze Farm, somewhere in Lipa. The place is good. Best for wild life photoshoots. 

I sneak a bit of shots while the models are changing clothes and here they are :)

 This is a peacock right? I was afraid it may walk near me when I am capturing it. :)
 I really don't know what plant is this. But it really looks like Caterpillars from a distance.
 This is my first ever photo of a raindrop falling like a dew from a tiny branch of tree. <3
When the rain came, we stayed in a cottage like shed, and from there, you can see this.




Hope you people like my shots! :) I am improving. I'm better in Photography today. 
You can see my shots here:

Like my page if you want :P